Sanjar stjeran u mračni kutak

Prelistavam slike preumornoga uma

U sjeni stabala izgorenih šuma

Za jedan mali trenutak.

 

Koji je nestao s horizonta

Poput sunca što proguta more

Svanule sjene o tebi govore

U glavi velika fronta.

 

Komad staroga otrcanoga kartona

Zarobljen u ruševini kuče bez krova

Na vrtuljku vjetra udara o zidove snova

Kriva strana dobitnog žetona.

 

Zaglavljen u grlu jednorukoga Džeka

Uz zid brane priljubljeno lice moćne rijeke

Strpljivo čeka do prigode neke

Da ručku povuče prilika neka.