Ispod šala
ležerno prebačenog
preko vrata,
žila kucavica
kukavičjeg sata,
otkucava –
na zapešću, sinapsa
zbraja začuđenost
usuglašenog  takta fatuma,
nedokučivog sata,
mučnina u očima starca,
koža naborana
manja od standardnog  kroja
gledajući srdelu usoljenu,
suzilo se grlo pješčanog vrata
oskoruša steže misli k’o kravata

Jutarnja gorka kava
ili sfrkani listići zelenog čaja
za jutro očaja,
okamenjen mrak rastače
šaputanje vrtnog patuljka
iz navike kotač se okreće
gdje je početak kraja
gorčine spoznaja
manuskripti godina
u nedostatku artifakta
izgubljenog originala
žmirka  osluškujući sinapsu
zapešća kukavičjeg sata
promatrajući
liniju ležerno zabačenog šala….

Tatyana 2017