Polazim da zaobiđem

Kamene planine i stijene

Ispriječile se modre rijeke

Ne mogu dalje od svoje sjenke.

            .

Drhtim uz plamičak ljubavi

Uzimam dah od smrti

Kradem moje noćno nebo

Da preživim,  dug je put u samoći.

                 .

Bez pokreta, žmireći

U tišini mrkloj sama

Što duže da odćutim riječi

Skrivene, zavezane u nama.

                          .

Stavit ću ih na vrh sjajne katedrale

Gore do mog noćnog neba

Tik ispod zvijezde pale

Da ostanu neizgovorene.

             .

Kad ih odćutim u samoći

I jednom ih opet pustim

Da urone u modre okeane

Postaće samo tužno sjećanje.

               .

 Neispunjena obećanja i krila potkresana

Ostah zanavijek sputana

U ovom svijetu

Bespotrebnih nadmetanja.