Kada tišina zacvili Među praznim zidovima U kući što nekada dom bijaše I vreteno na zdencu Posljednji krug napravi, Zadrhtat će umorna ruka Ugledavši prazninu pred sobom.
Kategorija > Tuga
crno smilje
gdje tvoj ud svršava, započinje tvarnost bjeline i sva naša nemoć da izbjegnemo iz krletke materišta još jednom utjelovljenju
Pjesma za Karmen
Onda kada odem kroz dan tama će da poleti. Za oproštaj ti pronađi svjetlost ( čije to kosti blistaju ? ) Prosinačka rumen : crno – tvoje oko kao badem. Onda kada odem nemoj da zatvaraš prozor ako kiši ; uzmi ona dva oblutka sa police jedan položi majci na grob, a drugi neka te […]
vučja put
nađoh je neizvîdanu na dnu rane olujnoga vala, među pjenom krvi podojene ravni, u studen jami vučjega grada nađoh je kako sluti slutnju koja Krku shrva kćeri moja vučje puti, za Nju uvijek ustaj prva
не знам
Не знам колку е часот ниту кој ден е денеска ни која година транзитира во нашите животи не знам кој го засенува сонцето и дали навистина душата на номадот заспива под отворено небо не знам дали вреди да се посее доброто таму каде не никнува убав збор.
julija
Mihaela
Suzana Marić