Ja živim u svijetu prašine i tuge
i slijedeći trak nebeske lune
u noćima sanjam svjetove druge
i oči njene od zvijezda pune.

Sanjam je kao caricu zviježđa
u sjajnom kostimu od rijetke legure
ona je iza usnulih vjeđa
vladarica vjetrova, utihe i bure.

Sanjam joj kočije, mramorne dvore
daleke stepe i modra mora
kraljevstvo njeno oplakuju gore
a lice ljupkost premilih bora.

Sanjam joj odaje pune kristala
rasute vrtove rubom svemira
tako je velika, a ipak je stala
u jedan san od čežnje i nemira.