Izložba slika Abela Brčića upletena u mrežu poezije

Poznati slikar Abel Brčić je 19.04. 2022. u Kući jezika i kulture Peristil u Splitu prikazao publici svoje raspjevane slike koje su nam poslužile kao motiv inspiracije za podlistak Diskursa.

Portal “Očaravanje” i časopis “Sapphoart” su u studenom, 2020. raspisali natječaj za prvi podlistak časopisa “Diskurs” pod nazivom “Pobratimstvo lica u svemiru”. Ostvarili smo ga u želji da pokažemo koliko su umjetnici međusobno povezani, koliko prihvaćaju ostvarenja drugog umjetnika, ne samo suvremenika, nego i onih koji su ostali negdje u dubinama vremena, a koji svojim radovima još zrače i znače jer svi smo upleteni u mrežu umjetnosti.
Autorima portala “Očaravanje” ponudili smo kao inspiraciju sliku poznatog hrvatskog slikara Abela Brčića što je rezultiralo nizom stihova koji su prikazani i na ovoj izložbi.

https://bit.ly/3LdTAI0

 

K R A J U  M O J

            .

U tebi su sve moje boje života,

crvena, žuta, zelena, plava,

melodija mora u tisuću nota,

ognjište uz koje djetinjstvo spava.

                             .

Na jastuku tvome slatki su snovi,

iz njedara tvojih diše toplina,

uz tvoje skute kad moj brod doplovi

u jedrima pjevaju mir i tišina.

                          .

Od ljubavi koja čvrsto nas veže

i bijeli kamen kao da gori

i otići svaki put je sve teže

i pustiti srce da s tugom se bori.

                             .

Jer tvoja je slika najljepša priča

koja me prati i na kraj svijeta.

Ja nosim u sebi sjeme tvog bića

što klije u meni i raste i cvjeta.

                     .

A kada uđem u sive dane,

sjeta me vrati u naručje tvoje,

misao vedra mi zaliječi rane

i život mi opet ispune boje.

                  .

Vesna Škrlin Batina
.

L U Č I C A

                 .

Stisnule su se kućice
na obali lučice,
bok uz bok se griju
i kao da se smiju

              .

dok priča im marina
onu od starina
o moru što se zabavlja
kad brodice valja.

             .

A onda čuju priče
o buri što urliče
pa nagnute sve više
boje se i kiše.

           .

A kad sve se stiša,
bura, jugo, kiša,
k’o da žele čuti
zašto more šuti.

        .

Anja Lekić

 

Pjesma je inspirirana slikom slikara Abela Brčića.

                                 . 

Š A R E N I L O  I Z N A D  M O R A

                  . 

Sve su se nakrivile
Kao da su oživile
Naginju se prema moru
U šarenom, ljupkom zboru.
.
Ogledaju se i vesele
K’o da zaplivati žele
A more se nježno mreška
Šarenom se društvu smješka.
.

U uvali barke male
Tihim snom su pozaspale
Dok ih more nježno ljulja
Na površini poput ulja.

               .

Čudno je to malo selo
Sve šareno i veselo
K’o da duga boje lije
Pa ga boji šarenije.

            .

Suzana Marić

           . 

Pjesma je inspirirana slikom Abela Brčića.

                       .

K U Ć I C E  P A R T I J A J U

                    .

 Dok ljudi drjemuckaju

kućice partijaju

oknima namiguju

čemprese zadirkuju.

             .

Plešu tango, plešu rock

naginju se sve na bok

pa se smiju, pa se šale

zvone pjesmom kale male.

                .

Male barke na vrh vode

ljuljaju se, kolo vode

i Sunce se pomolilo

krovove izljubilo.

             .

Struji život, žive boje

Radost puni srce moje.

                .

 Marija Juračić

 

Pjesma je inspirirana slikom Abela Brčića.

                         . 

G R A D  S U N C A

              .

Nekad se more povuče od mene,

pa me opet zapljusne plimom,

kamenim osjećajem iskonske istine.

                             .

Tu jedrim nad gluhim stoljećima,

prkosim surovim burama i barbarima,

s vjerom vezanim ribarskim barkama.

                          .

Na meni se razbila Sunca mnogobrojna,

užgala me, ranila me, pa opet oživjela,

krv mi dala i osmijeh žarkim bojama.

                          .

Jadranka Ivanović Bolog

 

Pjesma je inspirirana motivima slike Abela Brčića.

                                .

N E S T V A R N A  Š E T NJ A

                            .

 Kad bih mogla ovim gradom

prošetati

sa zrnom gorke soli ispod jezika

koje se ne može progutati

a niti ispljunuti

silnom šutnjom

upijala bih mir i sve boje sunca

s  lica  kuća i ulica.

Od  umora klonula

na kraju puta  bih molila:

„Daj mi, Svemoćni,  noć

u kojoj ću sve presanjati.“

                 .

Boba Grljušić

Pjesma je inspirirana slikom slikara Abela Brčića.

                            .

 S  L  I  K  A

Nemajući više kuda, sakrih se u sliku.
Tu ostadoh mnogo godina
samo točkica neprimjetna.
Riječi i razgovora zamke
iz lažljivih uglova usana
slušala sam preplašena
i slika je bila nemoćna…
Slika je postala čovjek
lica namrštena,
a okvir laž izmišljena.
Nemajući više kuda
iziđoh iz slike okvira
i postadoh točkica svemira,
lutajuća trunka slobodna…

                      .

Jadranka Ivanović Bolog

 

Slika slikara Abele Brčića podsjetila je autoricu na davno napisanu pjesmu o slici.

7 komentara za "Izložba slika Abela Brčića upletena u mrežu poezije"

  1. Avatar photo
    AnjaL
    17/05/2022 at 12:07 pm Permalink

    Lijepo je prisjetiti se… i biti dio vrlo lijepe izložbe.

  2. Mihaela
    17/05/2022 at 1:09 pm Permalink

    Kada smo bili zatvoreni zbog pandemije, ovaj Portal i ova slika pružili su nam mnogo vedrine.

  3. Lav
    17/05/2022 at 1:11 pm Permalink

    Sjećam se kako smo se dobro zabavljali, a rezultat je izuzetan. Izložba je prekrasna i odlično je snimljena.

  4. Avatar photo
    Suzana Marić
    17/05/2022 at 10:38 pm Permalink

    Šarenilo boja nam je uljepšalo one sive dane. Odlično!

  5. Avatar photo
    Moon47
    18/05/2022 at 1:11 am Permalink

    Boja i poezija super kombinacija . Pozdrav!

  6. Avatar photo
    boba grljusic
    18/05/2022 at 10:23 am Permalink

    Meni je bilo zadovoljstvo pisati pjesmu gledajući ovu prekrasnu veselu sliku .
    koliko umjetnik poštuje tuđe ostvarenje dokaz su ove prekrasne pjesme
    pozdrav svim autorima istih

  7. Avatar photo
    katarinab
    23/05/2022 at 11:20 am Permalink

    Predivno je čitati sve krasne stihove inspirirane rasplesanim i vedrim tonovima slikara Abela Brčića. Čestitke autorima!
    Evo i moje pjesme “Ritam kolura” (kolur- reg. boja) – koja je nastala, naknadno, gledajući istu sliku.

    RITAM KOLURA

    Ništa ne miruje, samo se čini
    ziba se tamo-amo kao more
    kad se povuče, pa vrati gore
    da razlije boje po modroj širini.

    Ipak se vrte kuće, stabla, Sunce
    miješaju korake valcera i tvista
    slijede glazbu čudesnoga kista
    dodirujući svemirske vrhunce.

    I male barke lagano se njišu
    zaplesale sentiš svaka za sebe
    da jedna drugu ne ogrebe
    u ritmu kolura zajedno dišu.

    To malo mjesto pokraj mora
    veselim jutrom svakoga budi
    do večeri ispuni sva srca ljudi,
    pa zapjevaju ispod staroga bora.

    Katica Badovinac
    Pjesma je inspirirana slikom slikara Abela Brčića.

Moraš biti prijavljen da bi komentirao.