Opet gledam more i njegove mijene

šum valova slušam, igraju se, pjene

jedro želim dići, osjetit da brodi

kobilica struže dno u plitkoj vodi.

                           .

Želim puno jedro, vjetar da me nosi

da palubu cijelu kapljicama rosi

igrati se s morem, zagrliti vale

opet bosa gazit bijele morske žale.

                           .

Moje more drijema, vjetar opet šuti

iza horizonta na oluju sluti

malo jedro sanja kako opet brodi

kobilica struže dno u plitkoj vodi.

Pročitaj cijelu poeziju

plove morima

drveni jedrenjaci 

inat vremenu

Pročitaj cijelu poeziju

Igrao se vjetar mali (više…)

Pročitaj cijelu poeziju

 Nekoliko kratkih opaski na film („Fantom slobode“, Bunuel) o kojem sam razmišljao dok nisam zaspao, pa nastavio ujutro. Neobjavljeni tekst star je više od pet godina.

                                                                                                              .

„Le Fantôme de la liberté (sh. Fantom slobode) je francusko-italijanski igrani film snimljen 1974. godine u režiji Luisa Buñuela. Po žanru je mješavina drame i crne komedije. U njemu ne postoji čvrsti zaplet, nego se sastoji od niza epizoda koje povezuju likovi koji, često bez nekog objašnjenja, prelaze iz jedne epizode u drugu. Radnja tako počinje u Španjolskoj za vrijeme napoleonskog rata da bi se prebacila u sadašnjost te prikazivala niz bizarnih likova u grotesknim situacijama. Buñuelu, koji je u vrijeme snimanja imao 74 godine, to je bio pretposljednji film, i u njemu je iznosio, koristio svoj prepoznatljivi nadrealistički stil, ali i ironičan stav prema buržoaziji i tadašnjem poretku.“

(više…)

Pročitaj cijelu poeziju

Skrovište uspomena iz jednog davnog leta.

Otrgnute ljubavi kad se obruše snovi,

Noć kada dotaknu dno neki dobri duhovi,

Eksplicitno njeno ,,ne“ kod poslednjeg susreta.

                  .

Tamo gde ostrvo prima talas zapenjeni,

Zaljubljeni bejasmo – da se ne zaboravi –

Azaleja sad vene u vrtu te ljubavi,

Sećanje mi ostade i dani usamljeni.

                      .

Akordi u tami i ukus razočaranja.

U začaranoj noći sretnem je u snovima,

Dragu koja napusti riznicu moga srca.

                 .

Aroma propadanja, veština umiranja.

Dramolet o ljubavi pisan setnim slovima,

Elegija dok živi kroz misli jednog starca.

Pročitaj cijelu poeziju

Pročitaj cijelu poeziju