nesigurnošću se dan uvlači u srce
rasplesat će buru
naginjanjem prema bezdanu
izazvat će lom
i krik otrgnuti galebu
rasplinuti u vječni trak
skupljače vremena
kao znak
kao sliku
a trebalo bi kroz prste pustiti nadanja
kada sve utihne
i slušati samo ptice kako pjevaju
Влегувам во срце од планина
таму каде не оди секој
кога ќе заминеме
од нас ќе украдат само сенки
не враќај ми кусур
од празни муабети
додека трчав по тебе
и го правев најдоброто за нас
се изгубив себе си
во животни рокови и црвени линии
влегувам во срце од планина
друг избор за среќа повеќе немам.
Znas li ti ,
sto slikas carobnim
kistom zivot pastelnih boja ,
kao da ti je Michelangelo-a neznamtista,
…jutrima kad ti se nestasno
izvijem u dimu cigarete,
podragam te ispod nosnica tada
dodje mi da ti se uvucem u sliku
sa pjesmom u ruci
..uvuci me u sebe
poput dima cigarete,
da proteces mojim tijelom…
Mihaela
Lav
julija