Jutro poslije. Kraj Svijeta na kolima koje vuku u bestežinsku podržanost zelenih prašuma. Plantaža šećera, očaj nastaje kada se osjeti prisutnost boli ali ne svoje već tuđe. Tada se stvarno tuguje. Ponekad nas prilika iznenadi i ne uskočimo na vrijeme na posljednjoj stanici. Otkucava pet sati, glasovi stenju, parobrod tone. Dok ne saznamo svrhu postojanja tone zemlje na sebi ne bi trebali biti teški prema drugima.
Rubrike
Kategorije
- Die deutsche Ecke (38)
- Dječje (286)
- Domoljubna (137)
- Duhovno- religiozna pjesma (50)
- Erotika (103)
- Haiku (771)
- Izlog knjiga autora Očaravanja (2)
- Jezik i književnost (989)
- Književna priznanja autorima „Očaravanja“ (6)
- KUPI DOBRU KNJIGU (44)
- Kutak proze (266)
- Ljubavna (1.548)
- Misaona (1.238)
- Pejzažna (288)
- Pjesma u prozi (59)
- Romantika (457)
- Šaljivo (496)
- Socijalna (204)
- Tuga (618)
- Uncategorized (4.601)
- Video poezija (41)
- Zabavni kutak (44)
Nove poezije
- Lorena Galeta “Njegovo oružje”
- Emil Strniša “Na putu do Cordobe”
- Rijad Arifović “Ružan dan”
- Antonija Željka Kahlik “Nikoga više nema”
- Mile Lisica “Tuga je zarazna”
- Marija Juračić “Ništa novo”
- Haiku 117 – 118
- Nešto o izložbi slika Dijane Nazor Čorda “Vidljivo – nevidljivi anđeli”
- Milan Janković “Ljubav je alibi”
- Haiku 114 – 116
Zadnji komentari
- katarinab o Marija Juračić “Ništa novo”
- katarinab o Haiku 114 – 116
- katarinab o Suzana Marić “Pobjeda”
- katarinab o Mihovila Pasarić “Satirična komedija “Patrioti” posjetila Vukovar
- katarinab o Rijad Arifović “Tango slomljenih srca”
12 komentara za "BestežinskaRezonanca"
Moraš biti prijavljen da bi komentirao.