Nešto me je htjelo neodoljivo vuklo

snažnije no išta snažno što znam

nenadano su zapuhali  sjeverni vjetrovi

obećavajući  blistavo bijelu noć

u kojoj budan sanja

 

Stari  Arkadaš je svečano izuvao opanke

I vadio šuške iz njih

vunene čarape polagao  blizu zidane peći

neka se griju do jutra

Do proljeća  do nove  svečanosti

kad je šušku vraćao u opanke

a vunene čarape ostavljao u ormar

među dunje